assalamualikum.
sekarang pukul 5.07am.
anjing-anjing kat luar sedang menyalak.
seram hokeh!
diorang boleh nampak ape yang manusia tak nampak.
ada faham??
jadi, ceritanya bermula.
kelmarin, i doing the normal routine after parking the motorcycle. dah park, double stand, kunci.
tapi!
bila nak kunci tayar, xboleh nak masuk.. jenuh eh aku alter-alter, bege-bege..
aku dok cakap sendiri.. pasai apa natang nih tak mau masuk?? betul dah aku sambung. pusing-punya-pusing-sambil-kerut-dahi.
tiba-tiba:
FTW! giler kentang tayar nih dah merekah! scary! seram! takut nengok. bila-bila masa boleh pecah.
tiba-tiba lagi.
aku teringat kawan aku. lelaki. aku tau pun sebab aku terbaca dalam majalah yang akak aku beli. aku kenal dia sebab aku dulu key in nama budak-budak untuk dinner masa form 4.
lelaki itu kemalangan selepas tayar motor yang di tungganginya meletup. beliau telah patah tulang pinggul * if i`m not mistaken* dan kawan yang menunggang di belakang meninggal dunia selepas cedera parah.
at that time macam flashback ape yang aku baca. terus jadi seram. naik bulu roma.terus call mak. tapi adik aku yang angkat.
me: nina
nina: apa?
me: bagi no telefon cik hamdan motor.
me: tayar nak pecah.
nina: huh?
me: aku takut nak bawak balik.
kat sana takde kedai motor ke imah??
meh sini nak explain. dah memang namanya wanita, bab-bab motor kereta nih, bukan kami amek port sangat. tau nak lenjan je.. tau nak pakai je.. kalo rosak hantar workshop. senang citer. kalau kena tipu pon kitorang tak tau.. bodoh-bodoh ja bayar.
jadi,
di sebabkan itu, aku sanggup panggil cik hamdan motor! sebab apa?
yang pertama: kawan bapak aku. jadi, tak kekok sangat la.
yang ke dua: memang bapak aku hantar repair kat sini. regular and loyal customer.
yang ke tiga: cik hamdan motor nih dulu ajar aku mengaji ^^ wiiiii
jadi,
berbual la kami umpama anak dan bapak, pakcik dengan anak buah. sambil beliau menukar tayar motor.
*we tend to be closed with other people IF they used our NAMA MANJA in family in the conversation. you felt like a family dont ya?*
*tau ja tuan dia nak balik, terus mintak tukar baru*
cik hamdan: dah siap. kejap acik check balik.
me: ok.
cik hamdan: break nih macam jauh.
me: haah. imah pun rasa macam tuh.
cik hamdan: kejap acik betulkan.
me: ok.
cik hamdan: ok siap.
me: berapa cik?
cikk hamdan: 70. kalo takde, tak payah bayar lagi. pakai buat belanja makan dulu. nanti dah balik boleh bayar.
see??!!
bertoleransi.
dan.
memahami.
KITA PERLU BELAJAR MEMAHAMI,
DARI MINTA DI FAHAMI.
got it?
great.
No comments:
Post a Comment